Komunikacja, chociaż z pozoru błaha i codzienna czynność, z którą ma do czynienia każdy, jest też niezwykłą umiejętnością, pozwalającą nam poszerzać horyzonty, poznawać ludzi, ale także rozwijać siebie i swoje kompetencje interpersonalne.
Jednak porozumiewanie się, w zależności od kraju, może stanowić prawdziwe wyzwanie.
Rozeznając się w różnicach międzykulturowych między Wschodem, a Zachodem można zauważyć kilka znaczących kwestii komunikacyjnych.
Mieszkańcy Zachodu przede wszystkim w swojej mowie starają się dojść prosto do celu, jednym słowem nie owijają w bawełnę; jest to kultura komunikacji „twarzą w twarz”.
Natomiast na Środkowym Wschodzie ludzie dochodzą do kluczowych zagadnień drogą okrężną, przygotowują odbiorcę na swoją wiadomość, przez co rozmowy stają się dłuższe i bardziej zawiłe.
Natomiast komunikacja typowo na Dalekim Wschodzie ma to do siebie, że ludzie do celu nie dochodzą wcale – rozmawiają wokół pewnego punktu nigdy nie wspominając go bezpośrednio.
Tak naprawdę nie mówią, co myślą, co może stanowić problem, zwłaszcza dla bezpośrednich mieszkańców Zachodu.